Przewłaszczenie na zabezpieczenie to przeniesienie własności rzeczy ruchomej przez kredytobiorcę lub osobę trzecią na rzecz banku. Uregulowane jest ono w art. 101 ustawy Prawo Bankowe oraz art. 155 – 170k. c.(i nast.).
Zgodnie z art. 101 tej ustawy przeniesienie własności pozwala na stosowanie przeniesienia na bank przez dłużnika prawa własności rzeczy ruchomej i papierów wartościowych.

Zasadniczymcelem jest tu zabezpieczenie wierzytelności banku do czasu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją. Na skutek przewłaszczenia na zabezpieczenie dłużnik staje się jedynie posiadaczem rzeczy, którymi może rozporządzać tylko na zasadach określonych w umowie. Umożliwienie korzystania z tych rzeczy ma dla przewłaszczającegoduże znaczenie z uwagi na niezakłócenie jego działalności gospodarczej,np. pozbawienie go maszyn niezbędnych do utrzymywania określonego poziomu produkcji.

Przewłaszczenie nie zmienia zasadniczych układów w przedsiębiorstwie, umożliwiając korzystanie ze składników majątkowych pomimo przeniesienia ich własności na rzecz banku kredytującego.

Kredytobiorca w okresie kredytowania:
1) ma obowiązek przechowywać przewłaszczenie rzeczy bez wynagrodzenia,
2) ma prawo zbywać przewłaszczenie rzeczy, zastępując je rzeczami tego samego rodzaju, jakości i wartości
3) nie może oddać rzeczy na przechowywanie innej osobie
4) ponosi koszty utrzymania rzeczy przechowywanej

Wedługart. 823 § 2 k. c.: Jeżeli nie umówiono się inaczej, umowa ubezpieczenia rzeczy ruchomych rozwiązuje się wskutek przejścia własności rzeczy ubezpieczonej na inną osobę”. Przepis ten pozwala wyrazić zgodę przez ubezpieczyciela na przejście praw z umowy ubezpieczenia ruchomości na nabywcę, czyli bank, chyba że inaczej sprawętę regulują ogólne warunki ubezpieczenia. Warunki te bowiem, mogą wyłączać tę kwestię. Umowa ubezpieczenia majątkowego ulegnie wówczas rozwiązaniu wobec zmiany właściciela rzeczy ubezpieczonej. Istota przewłaszczenia więc sprowadza się do realnego zaspokojenia się banku przyjmującego ten sposób zabezpieczenia w razie, gdyby dłużnik nie spełnił swojego świadczenia w ramach zobowiązania głównego.